First school days

15 juli 2024

De warme maaltijd en een goede nachtrust lukten enigszins de eerste nacht in Iten. De harde regen en het uitvallen van de stroom nodigden ons uit om vooral lekker in bed te kruipen. Na een korte, maar goede nacht zaten we de volgende dag om 06.45 uur weer met z’n allen aan het ontbijt, want vandaag zouden we onze eerste school gaan bezoeken. Dit jaar is de Edukansreis enigszins anders opgezet en zullen we iedere dag een andere school bezoeken, waarbij een andere school uit de regio ons vergezeld. Op de eerste dag bezoeken we de school Chebonet. Bij aankomst staat de head teacher ons al buiten op te wachten, samen met alle leerlingen van de school. Ze heten ons meermaals welkom en je ziet hoe nieuwsgierig de kinderen nu al naar ons zijn. Na dit warme welkom gaan we met alle docenten naar de docentenkamer om het programma van de dag met elkaar door te nemen. Ook laten ze ons meteen zien wat ze in het afgelopen jaar hebben geleerd van de programma’s van Edukans. Zo hebben ze wekelijks een soort weekstart waarin ze successen met elkaar delen en ze bij elkaar terecht kunnen voor uitwisseling van ervaringen of vraagstukken. Daarna vertrekken we in kleiner comité naar de head teacher zijn kantoor en bepalen we met elkaar het programma van de dag. Meteen wordt duidelijk wat de interculturele verschillen zijn tussen onze directheid en snelheid versus het uit beleefdheid elkaar blijven herhalen en bedanken. Uiteindelijk komen we eruit en gaan we naar een grotere zaal waarin we eerst gezamenlijk met de docenten uit het programma gaan ophalen wat nu al heel goed gaat in de klassen en de school en op welke punten ze graag zouden willen verbeteren. Wij (de Noordhoffers) zijn tijdens deze reis op een speciale reis: we willen informatie ophalen over het gebruik van WhatsApp-groepen tussen docenten voor het gebruik van uitwisselen van ervaringen en in hoeverre we deze faciliteit en meer zouden kunnen omtoveren in een learning platform. Heel erg mooi is dan ook dat we van de docenten nu al spontaan horen dat ze ook graag zouden willen uitwisselen met docenten uit andere regio’s die deelnemen aan het Edukans-programma. Rond 11.00 uur is het tijd voor een tea break en drinken we met elkaar een kopje thee met daarbij iets zoets (en een ei?). Daarna is het tijd om lessen te observeren en docenten verder op weg te helpen door ze helpen bij het geven en ontvangen van feedback op hun lessen, waarbij active teaching methods centraal zouden moeten staan. We zijn onder de indruk van hun manier van lesgeven en de kwaliteit van onderwijs. Een shift die, zoals we van alle andere mogen geloven, heeft plaats gevonden met hulp van Edukans. Supermooi om te zien!
Net als hoe actief alle leerlingen deelnemen aan de les. Ze doen actief mee en klappen voor elkaar als iemand een goed antwoord geeft. Iedere leerling heeft een uniform aan, maar de een is van betere kwaliteit dan de ander. Soms worden deze doorgegeven van zusje op broertje op buurjongetje of nichtje en hangen de mouwen nog aan een klein draadje aan de rest van de trui. In de pauzes zijn de leerlingen heel nieuwsgierig naar ons en een aantal durft ons ook iets te vragen. Ze willen weten of we getrouwd zijn, hoeveel kinderen we hebben en hoe onze moeder heet. Aan het einde van de dag moesten we wat tijd uittrekken voor het afsluiten van de dag, omdat veel docenten en de head teacher ons en elkaar uitgebreid wilden bedanken. Een duidelijk verschil met Nederlandse samenwerkdagen, waarbij je bij het weggaan nog net even zwaait en bedankt. ;-)
Uiteindelijk waren we rond 17.30 uur weer terug bij ons verblijf. We hadden met de keuken afgesproken dat we om 18.30 uur zouden eten. Dat werd uiteindelijk 20.30 uur. Het is wel duidelijk dat ze hier iets minder punctueel zijn en het lastig is om je aan strakke schema’s te houden. Zowel op de scholen als op onze verblijfplek.

Het was een lange dag vol met indrukken, die met de nodige emoties gepaard gaan en vast verwerkt zullen worden tijdens de nachtrust. Op naar dag 2! :-)

16 juli 2024

Elke dag bezoeken we dus een andere school (vandaag Sing'ore) om met hen door te werken aan de dingen die ze al hebben geleerd uit het Edukans programma. De dag stond in het teken van dans en zang, zo werden we wederom onthaald door zingende kinderen en mooie woorden van alle docenten. Waar de eerste dag het voorbedachte plan nogal in de soep liep, ging dat deze dag beter, doordat we dit beter hadden afgestemd met de head teacher van de school. Na twee lessen te hebben bijgewoond, was het tijd voor pauze. We zaten vol bewondering naar een gymles buiten te kijken. Blijkbaar straalden we uit dat we wel mee wilden doen en dus vergezelden we hun kringdans, waarbij we hand in hand in een cirkel renden en dansten. Buiten adem was het weer tijd voor een tea break. Dit keer geserveerd met een soort gefrituurde deegbal (soort oliebol) en gekookte eieren. Laatstgenoemde is blijkbaar een ding om bij de thee te krijgen en nemen (?). Na de pauze stonden er nog een aantal observaties op de planning, maar konden wij ook de tijd vrij maken om onze eerste interview te houden rondom het platform. Superleuk om te horen hoe de docenten hiernaar kijken en wat wij hier eventueel in zouden kunnen betekenen. Om de cirkel van de dag rond te maken, sloten we de dag af met dans. Waar de Kenianen een mooie culture dans met ons deden, lieten wij onze beste kant van de cultuur zien: van links, naar rechts (Snollebollekes). Uiteindelijk toverden ze nog een fantastische taart tevoorschijn met daarop woorden God bless Edukans. Meerdere keren per dag wordt er gebeden en spreken ze hun dank en liefde voor ons uit, elke keer weer heel bijzonder. De omgeving is ook even bijzonder en indrukwekkend. Het is overal heel erg groen. Daar waar de school van gisteren redelijk vlak was met veel gras, lag de school vandaag tussen de heuvels met prachtig uitzicht op een meer. Overigens is het niet gek dat het hier zo groen is, want sinds we hier aan zijn gekomen, heeft het elke dag geregend en lijkt het ook niet beter of droger te worden in de komende dagen.

Na het verlaten van de school hadden we eindelijk een beetje vrije tijd en konden we met elkaar even uit onze rollen stappen als teacher trainers en even relaxen. We zijn met elkaar naar een uitzichtpunt gewandeld, hebben een biertje gedronken en een spelletje gespeeld. Helemaal zen liepen we door de regen terug naar het hotel. We moeten voor 18.00 uur “thuis” zijn i.v.m. donker en veiligheid. Edwin eet elke dag met ons mee, zodat we gezamenlijk vooruit kunnen kijken, maar ook even kunnen reflecteren op de dag.

Na twee dagen vallen ons uiteraard veel kleine dingen op, zoals gescheurde uniformen, zelfgemaakte ballen van plastic zakken en smoezelige lesboeken. Maar dat wordt overschaduwt door de dankbaarheid en warmte van de mensen, voor elkaar en voor ons. Daar zouden we nog veel meer over kunnen schrijven, maar de juiste woorden daarvoor vinden is eigenlijk heel erg moeilijk. Stef Bos in het nummer Gelukkig komt misschien in de buurt. Maar we kunnen er zeker een voorbeeld aan nemen en hopelijk inspireert het jullie om even stil te staan bij wat je hebt, je dierbaren en je eigen leven en zijn.