Time flies!

17 juli 2024

Dag 3 in Iten en dus schoolbezoek 3 op de planning. Om 08.00 uur zitten we weer in ons eigen, inmiddels vertrouwde busje onderweg naar de school. Het was een koude nacht en het lijkt deze dag ook (wederom) niet echt warm en zonnig te worden. We komen aan bij de school en ook hier staan alle leerlingen ons op te wachten. Er wordt begroet, gebeden en gezongen. Daarna vertrekken we met de docenten en head teacher naar de docentenkamer om hier met twee scholen tegelijk terug te kijken op het afgelopen jaar en hoe het is verlopen met het programma. De tijd vliegt vandaag voorbij en voor we het weten is het alweer tijd voor de tea break. Met… Jawel, een gekookt ei! Na de pauze worden er lessen geobserveerd en staat de lunch bijna alweer klaar. Alle lunches waren lekker, maar tot nu toe was dit misschien wel de beste. :-)
De leerlingen op deze school zijn ook ietsje brutaler dan op de andere scholen. Als we in de pauze even rondlopen, willen ze ons allemaal aanraken, ons haar voelen en zelfs aan ons ruiken. Ook bezoeken we nog even de overkant van de straat waar een pre-primary school zit. Deze kindjes zijn 4 tot 6 jaar oud en kunnen bijna geen Engels. Communiceren is ietsje lastiger, maar ze vinden het heel bijzonder om ons even te zien en wij vinden hen net zo bijzonder (en schattig). Ondanks dat het zulke kleine kinderen zijn, lopen ze zelf naar huis en worden dus niet opgehaald door hun ouders. Sommigen wonen heel ver weg en lopen dus dat hele eind zelf. Om die reden zijn de kleintjes ook al op tijd vrij, zodat ze sowieso voor het donker thuis zullen zijn. Wij konden ons er weinig bij voorstellen dat we in Nederland de kleuters alleen naar huis zouden laten gaan, lopend… Aan het einde van de middag sluiten we af met de docenten. Ondanks dat je dan al een hele dag met elkaar hebt samengewerkt -en dat de docenten elkaar onderling goed kennen-, is het dan weer meteen formeel. Een ieder die iets wil zeggen, begint met good afternoon, waarna de rest van de aanwezigen dit dan eerst herhaald. Een bijzonder ritueel en laat zien hoe respectvol ze in deze cultuur met elkaar omgaan. Na het schoolbezoek gaan we nog langs de locatie van de conferentie. Komende vrijdag en zaterdag organiseren wij (Edukans Nederland) hier een conferentie met 26 scholen. Vanuit iedere school komen er twee docenten en één head teacher. Wij (de Noordhoffers) zullen hierin ook een actieve rol spelen door op de vrijdag twee workshops voor onze rekening te nemen. Dus naast de schoolbezoeken overdag zitten we vaak ’s avonds nog laat te werken om de volgende dag voor te bereiden én dingen voor de conferentie uit te werken. Gelukkig was er na het bezoek van de locatie ook héél even tijd voor ontspanning en zijn we naar een view point gereden om te genieten van een klein biertje met op de achtergrond een prachtige vallei in Kenia. Zoals ze in Groningen zeggen: het kon minder!

18 juli 2024
De vierde school die we hebben bezocht, is waarschijnlijk de grootste van deze reis. Het was daarom ook indrukwekkend toen we aankwamen dat er 1.300 leerlingen verzameld stonden op het plein om te starten met hun dag en ons te verwelkomen. Ze zongen ons weer vrolijk toe, er werd geklapt en gedanst. Het bijzondere aan deze school is dat het ook een boarding school is en dat zo’n 730 leerlingen ook op de school “wonen”. Ze overnachten er, maar brengen er ook vakanties en weekenden door. Tot nu toe was het ook de mooiste/netste school. We hebben het nog niet veel over de toiletten hier gehad, maar het zegt vast genoeg dat we vandaag heel blij waren met een normaal toiletpot i.p.v. een gat in de grond. De mottenballengeur van dit toilet namen we voor lief. ;-)
Inmiddels raken we heel erg gewend aan het programma en hetgeen wat we moeten doen op de scholen. Dat gaat steeds meer als vanzelf en het is leuk om lessen te observeren samen met de docenten. Op de meeste scholen krijgen de leerlingen ook tussen de middag een warme lunch en we mochten vandaag helpen met het uitserveren van de lunch. Heel grote emmers vol met verschillende soorten bonen aangemaakt met maïzena mochten we in de borden en kommetjes van de kinderen scheppen. In mijn geval (Lisanne) werd de rij steeds verder uitgedund, omdat ik blijkbaar niet genoeg opschepte voor de kinderen… Gelukkig mochten ze ook na het opeten van hun eerste portie nog een beetje bijhalen. :-)
Daarna was het ook voor onszelf weer tijd voor lunch. We hebben inmiddels al wat favoriete gerechten: pilau (heerlijk aangemaakte rijst) en samosa (gevulde bladerdeeg-driekhoekjes). Voor we het wisten was dit schoolbezoek ook alweer om. Op het moment van weggaan, waren de meeste kinderen ook uit van school en dus hebben we nog met veel van hun weer naar links, naar rechts (Snollebollekes) gedaan. Je ontkomt er niet aan dat ze daarna ook nog een typische Keniaanse dans willen doen en zo ga je toch elke keer later van een school weg dan gepland. Op de terugweg naar ons hotel zijn we iets eerder uitgestapt, zodat we een stukje konden lopen (hoofd even leeg). Bijzonder om de winkeltjes hier te zien. Je vindt een variëteit aan activiteiten die er op straat plaatsvinden. Iemand is iets aan het lassen, daarnaast vind je iemand met een kraampje met mango’s, verderop halen ze een vrachtwagen uit elkaar, etc. Het is moeilijk te omschrijven hoe het is om hier op straat te lopen met alle geluiden en geuren die we via verhaal niet over kunnen brengen. We trekken overigens wel wat bekijks als vier witte vrouwen door de straten van Iten. Veel mensen willen even een praatje maken of je ziet ze van een afstandje een foto maken. De middelbare scholieren zijn ook net vrij als wij door het stadje lopen en in het voorbij lopen, raken ze snel even onze arm aan en horen we daarna: o, it’s really soft! Morgen is de eerste dag van onze tweedaagse conference die we met de kleine groep van Edukans-collega’s dit jaar organiseren voor 90 docenten. Veel werk voor een klein groepje, dus we zijn tot 22.30 uur nog hard aan het werk met z’n allen. Nu snel de laptop dicht en slapen!